Naar inhoud springen

Sloop John B

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sloop John B
Single van:
The Beach Boys
Van het album:
Pet Sounds
B-kant(en) "You're So Good to Me"
Uitgebracht 21 maart 1966
Soort drager Grammofoonplaat
Opname 12 juli 1965, 22 en 29 december 1965
Genre Shanty, Folkrock, Pop
Duur 3:01
Label Capitol Records
Schrijver(s) Traditioneel, Brian Wilson (arrangement)
Producent(en) Brian Wilson
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
The Beach Boys
"Barbara Ann"
(1965)		   "Sloop John B"
(1966)		   "God Only Knows"
(1966)
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek
Nassau Haven na 1877, door Albert Bierstadt, M.H. de Young Memorial Museum, San Francisco
Strand bij Governor's Harbour op de Bahama's

Sloop John B is een nummer uit 1966 dat voorkomt op het album Pet Sounds van de Amerikaanse popgroep The Beach Boys. Als single-hit bereikte het op vele hitparades in de hele wereld de eerste plaats. Het werd in Nederland de best verkochte Beach Boys opname ooit. In 1966 stond het ook in het jaaroverzicht op de eerste plaats.

Oorspronkelijk is het als The John B. Sails een volksliedje van Nassau op de Bahama's. Zowel hiervan als van het Beach Boys-nummer zijn talrijke coverversies opgenomen.[1][2]

"Een van de schilderachtige Nassau deuntjes"

[bewerken | brontekst bewerken]

De oudste vermelding van een lied met als titel Hoist the John B Sails, onder vorm van "pianobladmuziek voor een pas de deux", verscheen in 1903 van de hand van E. W. Prouty, een orkestleider en violist uit Massachusetts; hij had een link met de Bahama's doordat hij muziek verzorgde voor de hotels van de Amerikaanse industrieel Henry Flagler, waarvan er zich ook twee in Nassau bevonden.[3] Een deel van de liedtekst werd vervolgens gepubliceerd door Richard Le Gallienne (1866-1947) in Harper's Monthly Magazine van december 1916, in zijn artikel Coral Islands and Mangrove-Trees.[4] Een jaar later publiceerde hij de twee eerste strofen en het refrein ook in zijn roman Pieces of Eight, met als kwalificatie "een van de schilderachtige Nassau deuntjes".[5]

De verteller beschrijft de tragikomische geschiedenis van een zeiltochtje met zijn grootvader, dat verpest wordt door dronkenschap en door diefstal van eten. De eerste stuurman maakt het zelfs zo bont dat hij door de politie (sheriff John Stone, in oudere versies Johnstone) van boord gehaald moet worden.

Het was bekend dat er bij Governor's Harbour een boot John B. vergaan was, de populariteit van het liedje leidde ertoe dat men de sloep in 1926 opgroef.

In 1927 publiceerde Carl Sandburg de eerste drie strofen en het refrein in zijn verzameling liederen The American Songbag.[6] Hij stelt dat hij het lied verkreeg van de Chicago Tribune-cartoonist John T. McCutcheon, die het op vakantie met zijn vrouw in de Caraïben had leren zingen.

Folk-, calypso-, country-, skiffle- en surfversies

[bewerken | brontekst bewerken]

Als lied is het waarschijnlijk, door toedoen van de Amerikaanse folklorist en musicoloog John Avery Lomax, voor het eerst op de plaat gezet in 1935 door de Cleveland Simmons Group, onder de titel "Histe Up The John B Sail" en a capella gezongen.

In 1950 verscheen ook een folkopname van The Weavers met de titel "Wreck of the John B". Daarbij werden als songwriters Carl Sandburg en het Weaverslid Lee Hays opgevoerd.[7]

Met dezelfde titel was er in 1958 een opname door The Kingston Trio, op hun succesvolle eerste album, en een jaar eerder een calypsoversie van Stan Wilson, die voor het eerst de titel "Sloop John B." gebruikte. Bahamaan Blind Blake zong in de vijftiger jaren eveneens een calypsoversie ("John B. Sail").

Countryzanger Johnny Cash nam het nummer in 1959 op onder de naam "I Want to Go Home".

Als "The Wreck of the John B." (toegeschreven aan Hays en Sandburg) werd het in Europa in datzelfde jaar opgenomen door de Schotse folkband The Reivers.[8] De Schotse skifflezanger Lonnie Donegan had het liedje, net als onder andere ook zijn "Midnight Special", tijdens zijn militaire dienst in Wenen van Amerikaanse soldaten geleerd en had er in 1960 in Engeland een top 10-hit mee onder de titel "I Wanna Go home".[9] In Canada was het Jimmie Rodgers die datzelfde jaar een nummer 1-hit haalde met "Wreck of the John B".[10] In 1962 brachten Dick Dale & His Del-Tones op hun album Surfer's Choice "Sloop John B" al naar de surfsound.

Van Morrison's groep Them maakte in 1965 op hun lp The "Angry" Young Them! een bewerking onder de naam "Go On Home Baby", wat meteen gecoverd werd door Björn Skifs en zijn toenmalige groep Slam Creepers.

Normaal maakte in 1989 op hun album Rechttoe Rechtan een cover in het Achterhoeks met als titel Hallo Ajouw.

"(Lievelings-)huisdiergeluiden"

[bewerken | brontekst bewerken]

Beach Boy Alan Jardine, het enige niet-lid van de Wilson-familie, was erg enthousiast over folkmuziek en met name ook The Kingston Trio. In het begin van hun bestaan wist hij de band over te halen om naar hun voorbeeld ook gestreepte shirts te dragen. Toen Brian Wilson bezig was met hun nieuwe album Pet Sounds kwam Jardine met de suggestie er een bewerking van Sloop John B in op te nemen; Wilson reageerde aanvankelijk afwerend maar samen brachten ze enkele wijzigingen in de muziek aan. Op de dag dat hun California Girls uitkwam (12 juli 1965) namen ze het instrumentale deel grotendeels op (bij United Western Recorders in Hollywood).[11] Het vocale deel kwam pas af in december.

Zoals hij toen al gewend was schakelde Brian Wilson voor de begeleiding leden (overwegend jazzmuzikanten[12]) in van de grote groep muzikanten die later The Wrecking Crew is gaan heten. De 12-snarige gitaarsolo werd in één opname vastgelegd door Billy Strange, die samen met het instrument (een Fender Electric XII) en een Twin Reverb versterker, door Brian Wilson op een zondag naar de studio werd gehaald.

Het was het eerste nummer dat als single van het album Pet Sounds werd uitgebracht, in minder dan twee weken gingen een half miljoen exemplaren over de toonbank.[13]

Bezetting

[bewerken | brontekst bewerken]
The Beach Boys rond 1965: de drie Wilson broers, Al Jardine, Mike Love

Beach Boys

[bewerken | brontekst bewerken]

Leden van "The Wrecking Crew"

[bewerken | brontekst bewerken]

Hitnoteringen

[bewerken | brontekst bewerken]

Nederlandse Top 40

[bewerken | brontekst bewerken]
"Sloop John B" in de Nederlandse Top 40 - binnen 16-04-1966
Week 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20
Nummer 40 13 6 2 1 1 1 1 2 3 5 6 8 10 13 14 18 23 33 33 uit

NPO Radio 2 Top 2000

[bewerken | brontekst bewerken]
Nummer met notering(en)
in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1] 		'99'00'01'02'03'04'05'06'07'08'09'10'11'12'13'14'15'16'17'18'19'20'21'22'23
Sloop John B 2022271742402402622813011802272993184457167707218311236132613501328152815281680 1750
  1. ↑ 1, 2, 3, … geeft de plaats aan; vet = hoogste notering. * = nummer was nog niet uitgekomen; - = nummer was niet genoteerd.

Evergreen Top 1000

[bewerken | brontekst bewerken]
Evergreen Top 1000
Jaar 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023
Positie - - 990 990 565 101 40 54 83 96 169 127 159 159 154 194

Galerij

[bewerken | brontekst bewerken]
[bewerken | brontekst bewerken]
Voorganger:
Dedicated Follower of Fashion door The Kinks 		Nummer 1-hit in de Nederlandse Top 40
14 mei - 10 juni 1966
4 weken 		Opvolger:
Paint It, Black door de The Rolling Stones
Werken van of over dit onderwerp zijn te vinden op de pagina The John B. Sails op de Engelstalige Wikisource.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sloop_John_B&oldid=68265769"